Waarom doen we “het”, alles wordt toch duurder?

Waarom doen we “het”, alles wordt toch duurder?

Veel “small talks en big talks” over een tekort aan grondstoffen. Maar waarom eigenlijk?

Grondstoffen en Geopolitiek

Het principe van een grondstof is een moleculaire verbinding. Wanneer deze onveranderd blijven zal het zo zijn dat de grondstof beschikbaar is.

Nederland heeft aan zich weinig grondstoffen voor de industrie. Een verdwaalde steenkool in Limburg en een paar liter schaliegas verderop in het land, maar dan houdt het dan wel mee op.
Aangezien de prijs van grondstoffen, zodanig aan het stijgen is zijn wij in principe “de klos”.

Poetin heeft een tijdje geleden wanneer hij aangesteld werd voor zijn 4^e ambtstermijn, direct de volgende dag akkoord gegeven voor een budget van 2 miljard euro om defensie rondom het poolgebied te versterken.  Een paar dagen later deed de USA hetzelfde. Het spel van de koude oorlog zet zich voort met een andere insteek…grondstoffen.

Een plus één, de reden waarom het kabinet in het regeer akkoord een hoofdstuk heeft gewijd aan de implementatie van de circulaire economie, mag daarom duidelijk zijn. Wanneer we in één jaar tijd 4,5 keer aan grondstoffen uit de planeet halen dan wat de aarde in een jaar kan produceren, dan zit die grondstoffen tekort er echt aan te komen.
Dus dienen we onze grondstoffen op te sparen, waar ze ook zijn en waar ze ook in verwerkt zijn. We willen ze weer beschikbaar hebben.

China speelt een spel

We merken nu al het monopolistische/ Catanistisch spel gedrag al vanuit China. Dit land heeft een monopolie op speciale metalen die gebruikt worden in o.a. mobiele telefoons. De paar mijnen buiten de grenzen van het land, moesten door het dump gedrag de schachten sluiten. Vervolgens kopen de Chinezen een aantal van deze buitenlandse mijnen om de positie te versterken. Nu wordt er door de Chinese overheid gemeld dat de interne ontwikkelingen en economische groei de grondstoffen vereisen voor eigen consumptie. Gevolg: een sterke stijging van de prijs van de grondstof buiten de Chinese grenzen.

Circulaire economie en BV Nederland.

Terug naar Hollands welvaren. Met een circulaire economie is het de doelstelling om tegen zo laag mogelijke kosten grondstoffen binnen de grenzen te houden op het moment dat het ingevoerd wordt. Dat geld natuurlijk ook voor de elektrotechnische branche. Nederland heeft een kleine maakindustrie en geldt voornamelijk als doorvoer natie of een land van adviseurs en polder model beoefenaars. Recent is de techniekpact van kracht. Bedrijfsleven, overheid en onderwijs instellingen gaan technische banen promoten en creëren. 
Indien we kwaliteit weten te realiseren in deze opleidingen, zal je op de langere termijn merken dat veel technische banen gaan naar cascaden (waarde creatie in de supply chain) en recycling bedrijven. Onderdelen worden ontwikkeld op cradle-2-cradle basis en men tracht er voor te zorgen dat we als BV Nederland een goede economie zal blijven houden in Europa. (zitten we nog in de G10?)
We willen export in een hoog vaandel houden, alleen dan op onze manier. De manier van BV NL wordt: "Het zolang mogelijk vasthouden van grondstoffen, voordat export plaatsvindt". Het is een vorm van protectionisme, maar wellicht noodzakelijk totdat de technologie zo ver ontwikkeld is, dat deze regeling niet meer nodig wordt geacht.

Recyclen

Als je nu verwacht dat men in de magazijnen doordacht de onderdelen bewaart of bewust laat recyclen, helaas dan in 99 van de 100 gevallen gebeurt dit nog niet. De oorzaak ligt absoluut niet in het feit dat men bij bedrijven niet wil recyclen, maar meer in het feit dat men niet weet dat een dergelijke recyclestroom waarde heeft.

Mensen binnen de elektrotechnische branche hebben meer bewustzijn nodig om het idee te kunnen vormen dat ze nu een onderdeel kunnen zien als een euro knaller, maar dit heel recent een “Joetje”knaller gaat worden.

“Alles wordt duurder”, maar hoe duur, het uiteindelijk gaat worden, ligt vaak bij de Nederlander zijn gedrag zelf.

Door de strot geduwd.
Ook de mensen in de elektrotechnische branche zijn nou niet bepaald onberispelijk op hun gedrag t.a.v. recyclen en het cascaden van onderdelen. Het gebeurt wel, maar niet met bewustzijn die de regering voor ogen heeft en het gebeurt mondjesmaat. In samenwerking met een aantal instanties voor Duurzaamheid is een overleg met politieke kopstukken geweest en men gaat een "paspoort" creëren voor onderdelen. Het paspoort zal met een onderdeel meegegeven worden. (ingebouwde IC's of een zelf voedende chip) waardoor men vanaf fabriek tot aan de retour stroom alles weet over de operationele tijd van een onderdeel.

Alex van Dam